Nie chciałbym spłycać tematu, ale to jest po prostu nieuniknione… Range Rover Evoque to luksusowa damska torebka, a oto szereg niepodważalnych dowodów.
To nie jest moja fanaberia, ani też bardzo modna clickbaitowa zagrywka, że używam określenia „fenomen” w kontekście SUV-a Volvo XC60. Od przeszło 11 lat jest numerem jeden na świecie w gamie szwedzkiego producenta i nie wygląda na to, aby miało się to szybko zmienić. Odpowiada niemal za jedną trzecią całkowitej sprzedaży Volvo. Choć ostatnie dwa lata czuje oddech na plecach mniejszego pobratymca XC40, który w roku ubiegłym podbił serca Europejczyków. Swoją drogą, to warto dodać, że Europa jest największym rynkiem zbytu Volvo na świecie.
Wydawać by się mogło, że to dość błahy dylemat. W końcu to „tylko” wybór nadwozia pomiędzy baby SUV-em, a baby SUV-em coupé. Mniemam, że w większości przypadków rozważań klientów decydującym czynnikiem byłyby wyłącznie aspekty wizualne, ale jak się okazuje różnic jest całkiem sporo.
Uprzejmie proszę nie traktować tytułu jako nawiązanie do koloru nadwozia (swoją drogą, to SVR wygląda urodziwie w bieli, zwanej Fuji White). Nie bez powodu używam określenia spotykanego w literaturze, gdyż wzorowo odzwierciedla to auto. Jaguar F-Pace z parafii Special Vehicle Racing jest niezwykle rzadko spotykany na naszych drogach, jest unikatowy i cenny. W dosłownym tego ostatniego słowa znaczeniu, jego cennik otwiera kwota 584 tysiące złotych…
Bacznie przyglądam się poczynaniom szwedzkiego producenta, który postanowił wejść z drzwiami wraz z futryną w świat samochodów elektrycznych i mam pewne obawy co do tego górnolotnego programu elektryfikacji marki…
Nie jest to wyjście przed szereg, a zacna inicjatywa cyklicznych spotkań biznesowych poświęconych ekologii, w tym oczywiście elektryfikacji gamy szwedzkiego producenta. „Volvo Electric Days Breakfast” z Nord Auto będą odbywać się w każdy piątek, począwszy od 21 stycznia do 25 lutego 2022 roku w salonach mieszczących się w Białymstoku i Olsztynie.
Bez bajdurzenia, zaprawdę powiadam Wam, że byłem niemiłosiernie ciekaw tego nowego SsangYong Rextona. Po pierwsze, chciałem na własnej skórze przekonać się o tej „niskiej jakości wykonania”. Po drugie, chciałem zmierzyć się oko w oko z tą „kontrowersyjną stylistyką”. Po trzecie, moja ciekawość urosła do kwadratu, a to dlatego, że ojciec chrzestny Adriano (z lokalnego salonu SsangYong Biacomex) kilka razy przekładał mi test auta, a jak dobrze wiemy pożądamy rzeczy, których nie możemy mieć!
Odnoszę wrażenie, że „ewoluowaliśmy” jako ludzkość i nie jesteśmy już przedstawicielami Homo sapiens, a jakiegoś nowego gatunku, w którym klepki w mózgu jeszcze się układają… Tworzymy coraz więcej wynaturzeń, których osobiście nie jestem w stanie zrozumieć. O zgrozo! Są one niemal w każdej dziedzinie naszego życia, w tym oczywiście w ukochanej motoryzacji.
Wydaje mi się, że nawet najstarsi Majowie nie pamiętają tak doskonałej i zarazem tak banalnej akcji promocyjnej auta, jaką zafundował nam sztab Forda w roku ubiegłym. Co mianowicie zrobili? Ano nazwali swego pierwszego elektrycznego SUV-a Ford Mustang Mach-E! „Cóż to za PROFANACJA ikony?!” – krzyczeli dziennikarze motoryzacyjni, wyznawcy modelu, ludzie gadający do telefonów i trolle internetowi. Mówili o aucie dosłownie WSZYSCY, a obeszło się bez wielkich kampanii reklamowych. Wystarczył znaczek galopującego konia, odpowiednia nazwa i już – robota zrobiona!
Tego pamiętnego dnia tułałem się po mieście nowym Mecenasem S 500 w poszukiwaniu odpowiedzi, którą z (obecnie oferowanych) rzędowych szóstek wybrałbym: popijającą arcydrogą benzynę o wyższej liczbie oktanowej, czy delektującą się olejem napędowym. Wtem zadzwonił do mnie telefon i otrzymałem możliwość odbycia kilkudniowych jazd testowych Maserati GranCabrio MC. Gdy usłyszałem, że dane mi będzie przetestować ostatniego Mohikanina, posługującego się wymarłym obecnie językiem (do którego wyginięcia przyczynili się biali ludzie z plemienia zielonych aktywistów klimatycznych), dosłownie zamarłem.
